Автор работы: Пользователь скрыл имя, 03 Февраля 2014 в 16:53, реферат
Қазір концерт, туған күн, той –томалақта «Анасы бар адамдар ешқашан қартаймайды…» деген ән жолдарын қосылып айтып жатады. Бұл анаға деген құрмет-қой деп жүрдім. Бірақ мұны жасөспірім жеткіншектер қалай қабылдайды деген оймен оқушы қыздарға «Анашым» әні туралы не ойлары бар екенін жаздырдым. Жазғандарын оқи отырып, төбе шашым тік тұрды. Анам болса ғана қартаймайды екенмін де әкем болса қартайып тезірек о, дүниелік болып кетемін бе, деген «теріс» ой келді маған. Анамды өте жақсы көрем, бірақ әкемді неге ұмыт қалдыруым керек? «Анасы бар адамдар ешқашан қартаймайды» деген ән текісі әлі оң солын ажырата алмайтын жап-жас ұл мен қызды қандай ойға жетелейтінін ешкім ойлаған жоқ.